Γιώτα μου ευγενική, συγχώρεσέ με. Είχα ξεχάσει ν΄ανοίγω το blogg, στο οχτάμηνο της αρρώστιας μου. Τώρα βρήκα τρομερή δουλειά στο γραφείο.Ευτυχώς, βοηθούσε αφάναταστα η Κατερίνα.Προσωπικά δεν θα σταματήσω να δηλώνω ιντερνετικά πανάσχετος- είναι αλήθεια της οποίας η ομολογία βολεύει. Γιάννης
Ξέρουμε την φορά του ανεμοδείχτη σου φίλε μου: Σταθερή (καταργούσα το πρώτο συνθετικό ανεμο..) δείχνει "εις ρώσιν". Καλώς ήρθες, ευτυχώς πριν τελειώσει το "Χριστός Ανέστη"... Χριστός Ανέστη Γιάννη!
Το Χριστός Ανέστη, ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ τόλεγε καθημερινά. Για τα υπόλοιπα, ας μη θαρρούμε εις εαυτόν. Το όποιο "πισωγύρισμα"- που λεν οι (ψυχο;)θεραπευτές- στην κατάσταση της αρρωστίας, όπως και ο κάθε πειρασμός, απλώς πιστοποιεί το "η δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται". Να εύχεσαι, όπως το συνηθίζεις, για όλο τον κόσμο.
Μένω στο κι όχι μόνον...Ανώνυμε Ε. Τον καιρό που το έγραψα, ούτε καν σκεπτόμουν-την σήμερα απαλύνουσα κάθε πόνο-παρασκευάζουσα. Κάποιος αργότερα μου μίλησε για την αγκαλιά της Μάνας. Γ
Κάποια δασκάλα θα μου έκανε τις εξής διορθώσεις στην απάντησή μου:Οι παύλες,οφείλουν να περικλείουν το ημιστίχιο-την κάθε πόνο(νυν και αεί)απαλύνουσα-κι ακόμη, κάπως να τονίζεται, ότι ολόκληρος ο στίχος είναι από την Παράκληση της Παναγιάς. Κι εγώ θα την άκουγα σίγουρα. Γ.
...κι όλο περίμενα...
ΑπάντησηΔιαγραφή..κι όμως εγώ καθυστερούσα...
Να είσαι καλά, Γιάννη μου!
Η πολύτιμη εργασία σου, είναι σε καλά χέρια!
Σας φιλώ,
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ
Γιώτα μου ευγενική, συγχώρεσέ με. Είχα ξεχάσει ν΄ανοίγω το blogg, στο οχτάμηνο της αρρώστιας μου. Τώρα βρήκα τρομερή δουλειά στο γραφείο.Ευτυχώς, βοηθούσε αφάναταστα η Κατερίνα.Προσωπικά δεν θα σταματήσω να δηλώνω ιντερνετικά πανάσχετος- είναι αλήθεια της οποίας η ομολογία βολεύει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννης
Ξέρουμε την φορά του ανεμοδείχτη σου φίλε μου: Σταθερή (καταργούσα το πρώτο συνθετικό ανεμο..) δείχνει "εις ρώσιν".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες, ευτυχώς πριν τελειώσει το "Χριστός Ανέστη"...
Χριστός Ανέστη Γιάννη!
Το Χριστός Ανέστη, ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ τόλεγε καθημερινά. Για τα υπόλοιπα, ας μη θαρρούμε εις εαυτόν. Το όποιο "πισωγύρισμα"- που λεν οι (ψυχο;)θεραπευτές- στην κατάσταση της αρρωστίας, όπως και ο κάθε πειρασμός, απλώς πιστοποιεί το "η δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται".
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα εύχεσαι, όπως το συνηθίζεις, για όλο τον κόσμο.
Χριστός Ανέστη χαρά μου! (σε σχεδόν ασύδοτη μετάφραση, "Ερρωσθε εν Κυρίω" )
ΑπάντησηΔιαγραφήKαταπληκτική οι στίχοι-και όχι μόνον!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε σοφία και σεμνότητα τα ζωγράφισες όλα!
Ε.
Μένω στο κι όχι μόνον...Ανώνυμε Ε. Τον καιρό που το έγραψα, ούτε καν σκεπτόμουν-την σήμερα απαλύνουσα κάθε πόνο-παρασκευάζουσα. Κάποιος αργότερα μου μίλησε για την αγκαλιά της Μάνας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓ
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποια δασκάλα θα μου έκανε τις εξής διορθώσεις στην απάντησή μου:Οι παύλες,οφείλουν να περικλείουν το ημιστίχιο-την κάθε πόνο(νυν και αεί)απαλύνουσα-κι ακόμη, κάπως να τονίζεται, ότι ολόκληρος ο στίχος είναι από την Παράκληση της Παναγιάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ θα την άκουγα σίγουρα.
Γ.