ΜΙΑ ΓΕΜΑΤΗ ΣΙΓΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
Στη Νεάπολη της δεκαετίας του 50, έβλεπες οικόπεδα
με κεραμιδένιες κόρες,σ'ένα στατικό, χθόνιο κρόουλ,
που στόλιζαν, προσεισμικά, τις στέγες των ωραίων σπιτιών
του Βόλου, με τους ροδόκηπους και τις ουασιγκτώνες-
κι οι γλάροι φώλιαζαν  στων βούρλων τις ρίζες.
Εμφανίζονταν κι ένας κομήτης,
έμοιαζε με τις κάφτρες των τσιγάρων,
στην Παναγία στο Γκερλή,γύρω απ'τ'αγίασμα,
τσιγάρο πεσμένο,μεταξύ δείχτη και μέσου.
Αργότερα, είδες έτσι τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ
στην αραιή ομίχλη του αεροδρομίου-
"θα χάσετε το αεροπλάνο σας κυρία".
Όμως η Καζαμπλάνκα
βρίσκεται μακρυά,μεσολαβεί μία λευκή λωρίδα
κάτι σα σπάργανα ή οθόνια.
Μία
γεμάτη
σιγή
μουσική.